اول: آنکه خود انسان یقین کند؛ مثل آنکه از اهل علم باشد و بتواند مجتهد و اعلم را بشناسد.
دوم: آنکه دو نفر عالم عادل که می توانند مجتهد یا اعلم را تشخیص دهند، مجتهد یا اعلم بودن کسی را تصدیق کنند؛ به شرط آن که دو نفر عالم عادل دیگر با گفته آنان مخالفت نکنند.
سوم: آنکه عده ای از اهل علم که می توانند مجتهد و اعلم را تشخیص دهند و از گفته ی آنان اطمینان پیدا می شود، مجتهد یا اعلم بودن کسی را تصدیق کنند.